Firma z Durham hoduje ludzkie naczynia krwionośne i wysyła je do rannych żołnierzy Ukrainy

Firma z Durham w niecodzienny sposób ratuje życie na Ukrainie.

Produkują naczynia krwionośne – w laboratorium – które pomagają pacjentom po urazach w szpitalach w strefie działań wojennych.

Z zewnątrz budynek Humacyte wtapia się w Research Triangle Park. Jednak w środku to, co robią, nie przypomina niczego innego, co znajdziesz na świecie.

„Platforma inżynierii tkankowej Humacyte jest naprawdę rewolucyjna” – powiedziała Laura Niklason, dyrektor generalna firmy.

Jej zespół liczący 170 pracowników hoduje ludzkie naczynia krwionośne. Używa się ich w przypadkach ciężkich urazów, takich jak wypadki przy pracy, rany postrzałowe i wojna na Ukrainie.

„Po inwazji Rosjan na Ukrainę w zeszłym roku do Humacyte zaczęto otrzymywać prośby od chirurgów z Ukrainy z pytaniami, czy mogliby uzyskać dostęp do HAV w celu leczenia rannych bojowników” – powiedziała.

Wejście do hali produkcyjnej obejmuje około 30-minutowy proces sterylizacji, zmiany wszystkich ubrań i usunięcia makijażu.

Wewnątrz znajdują się naczynia krwionośne. Cały proces trwa około trzech miesięcy.

„Naszym materiałem wyjściowym w Humacyte są komórki ludzkie” – powiedział Niklason. „Nie są plastikowe, nie są syntetyczne, nie są tkankami zwierzęcymi. Są to ludzkie białka i tkanki ludzkie.”

Niklason twierdzi, że założyła firmę 18 lat temu, po tym jak pracowała jako lekarz na OIOM-ie i na własne oczy zobaczyła, że jest to potrzebne.

Zazwyczaj lekarze muszą pobierać żyły z innych części ciała pacjenta, co nie jest łatwe. Niklason ma nadzieję, że pewnego dnia ich produkt będzie dostępny w szpitalach na całym świecie.

„Jeśli więc chirurg ma coś, co może wyciągnąć z półki i wykorzystać jako nową tkankę ludzką do naprawy naczynia krwionośnego, może to zmienić zasady gry” – powiedziała.

Technologia ta jest wciąż w fazie badań klinicznych i trwa już od około dziesięciu lat. Nikalson twierdzi, że jej firma jest w kluczowym momencie – planuje uzyskać zgodę FDA jeszcze w tym roku.

Oryginalne źródło artykułu: WRAL